Het idee was prima: vanuit verschillende windstreken
zouden diverse leden van Team Over the Hill op de fiets afreizen naar de eerste
deelnemersbijeenkomst van Tour for Life. Een mooie en zinvolle besteding van de
zondag: eerst een relaxte ochtend training gevolgd door informatieve clinics
over trainen, voeding, navigatie en sponsoring voor onze Tour for Life plannen.
Via google maps, solide fietsnavigatie
apparatuur uit de jaren tachtig en zelfs gloednieuwe GPS systemen werden de
routes geprogrammeerd. Slechts 90 kilometer vanuit het Eindhovense, dat leek
prima en op tijd te doen. Rotterdam had al meer dan genoeg kilometers in de
benen dus dat zou ook wel goed komen. Vanuit de omgeving Amsterdam werd zelfs besloten
om nog maar een mooie lus in de route te leggen want anders zou je wel eens te
vroeg aan kunnen komen ….
De praktijk pakte evenwel iets anders uit.
Hoewel de weersverwachting een stralende, maar koele dag had voorspeld begon deze
vroege zondag ochtend met een dik grauw mistgordijn over het gehele land. En de al weken striemende noordoosten wind blies
nog steeds over de Nederrijnse laagvlaktes. Mogelijk dat die mist een directe
invloed had op de communicatie met de navigatie satelieten want zowel vanuit de
heidevelden als de polder begon er vanaf het vertrek een keiharde tweestrijd
tussen het onfeilbaar geachte mannelijke richtingsgevoel en onverzettelijke,
maar onbegrijpelijke aanwijzingen op te kleine navigatieschermen. Voeg daarbij
onduidelijke old-school ANWB paddenstoelen, onontwarbare kronkelpaden in de
Zeister bossen en onbetrouwbare zondagse pont dienstregelingen over de rivieren
in de Betuwe en de conclusie is duidelijk: de eerste proeve van bekwaamheid
voor route rijden was zwaar onvoldoende voor Team Over the Hill.
De sectie Amsterdam was nog net op tijd voor
de inderdaad broodnodige clinic “navigatie”. Al werkte ook dit iets anders dan verwacht: de recent aangeschafte, hypermoderne GPS bleek een brug te ver voor de navigatie
apparatuur die de Tour for Life organisatie ter beschikking stelt. De deelnemers kregen een zwart doosje voor op
het stuur uitgereikt en de uitleg die volgde ging over tientallen functies en
activatieknoppen verbonden aan deze “black box”: tel drie verschillende
afstandsbedieningen, een verdwaalde tomtom, blackberrie en een mobieltje bij
elkaar op en je hebt een beeld van de gebruiksvriendelijkheid van dit apparaat.
De dooddoener kwam na 20 minuten instructie uit de zaal: “je moet hem gewoon op
route zetten en dan verder niets meer doen”. Een aantal durfals ging na deze
uitleg een proefrondje rijden, maar die heb ik deze middag niet meer terug
gezien.
De afdeling Brabant maakte het deze dag wel
meteen het bontst: zij kwamen aanzetten nadat de informatie markt gesloten was
en de clinics bijna waren afgelopen. Uiteraard lag dat niet aan het fiets- of
navigatievermogen van de teamleden maar aan allerlei onvoorziene
omstandigheden. Als we de verhalen van Bas, Emile en Hubert moesten geloven
waren er onderweg al zoveel avonturen beleeft dat we eigenlijk geen berg meer
op hoeven om met sterke verhalen over Tour for Life thuis te komen: de
anekdotes over afgebrande heidevelden, roze straten en zwalkende pont kapiteins
galmden door de bijna lege ruimte.
Wat daarbij enige verbazing wekte bij de nog
serieus napratende andere teams en de organisatie van Tour for Life was het
feit dat de stoere renners zich meteen tegoed deden aan een welverdiend biertje
en na een tijdje één voor één fris gedouched weer verschenen. Moest er niet
worden terug gefietst? Maar dat hadden de Brabo’s natuurlijk wel goed voor
elkaar: Mihaly had een hotelkamer voor de heren geregeld om zich te verfrissen.
Daarbij was onze nieuwe begeleider Ben met de team bus vooruit gereden om de vermoeide
renners weer veilig naar huis te brengen. Als deze dienstverlening exemplarisch
is voor de verdere service van Ben voor Team Over the Hill dan kunnen we ons
geen betere wensen. Ben: fantastisch dat je meegaat en welkom bij de club!
Gelukkig was er één iemand van Team Over the
Hill die deze dag niet volledig de weg was kwijt geraakt. En hoewel Mihaly ook
niet feilloos de beste route wist te vinden heeft hij wel zinvolle informatie
weten te verwerven. Ik verwijs dan ook graag naar zijn blog
bijdrage onder de bondige titel “Voer & Training”: verplichte kost voor
alle leden van Team
over the Hill die om wat voor reden dan ook niet bij de bijeenkomst van
afgelopen zondag konden zijn.
No comments:
Post a Comment