Binnenkort op de weg te bewonderen! |
De nostalgie rondom het fietsen lijkt een nog grotere trend te worden na de recente doping debacles bij Lance Armstrong en de Rabo ploeg. Wat is dat toch, die hang naar heroïek,
afzien en stalen rossen terwijl commercie, wetenschappelijke trainingsschema’s (of
is dat nog steeds een eufemisme?) en carbon de dagelijkse wieler realiteit
bepalen.
Laten we ons echt
graag voor de gek houden door ons behaaglijk onder te dompelen in het verleden
of zit er nog enige waarheid in de roemruchte wielerhistorie? In een
recentelijk verslag over de “North American Hand-made Bike Show” (tja, je bent
een fan van het oude handwerk of niet) las ik een mooie
vergelijking tussen de biermarkt en de
fietsenmarkt. Naar de Nederlandse markt vertaalt gaat het dan over de overeenkomsten
tussen de bier- en fietsgiganten Heineken en Giant tegenover de gepassioneerde
kleintjes als Brouwerij De Natte Gijt uit Weert en St. Joris Cycles uit
Eindhoven.
Grootkapitaal
tegenover ambachtelijkheid: enorme brouwerijen over de hele wereld en
fietsfabrieken in Azië naast succesvolle kleinschalige initiatieven. Volgens de economische wetten moet schaalvergroting leiden tot prijsverlaging maar het
wonderlijke is dat beide productiemethoden uitkomen op hetzelfde prijsniveau. Een
kratje Heineken kost immers net zoveel als een kratje ‘Natte’ van Brouwerij ’t
Y. En een strak afgemonteerde Cannondale is net zo duur als een volledige
tailormade St. Joris fiets. Eenzelfde trend is trouwens ook zichtbaar in de
supermarktwereld met de grote jongens Jumbo en Albert Heijn naast succesvolle “lokale”
supermarkt initiatieven als Marqt en de Landmarkt.
Weten waar iets
vandaan komt, weten wie er achter een product zit. Dat is volgens mij de trend
die er nu weer echt toe doet. Dat is niet ouderwets, maar wel iets dat in het verleden vanzelfsprekend was. Je
fietste naar de lokale boer op de Rul voor de spruitjes en vertrouwde op de
mannen uit Lieshout voor een eerlijk biertje uit een houten krat. Dat die
spruitjes mogelijk volledig onder gespoten waren en Bavaria inmiddels de wereldmarkt aan
het veroveren is met blauwe kunststof kratten laten we hier maar even buiten
beschouwing.
Terug naar het
wielrennen van vandaag met de retroshirts van het nieuwe Team Blanco, de opnieuw
populair wordende handgemaakte superlichte stalen frames maar ook met het elektronisch schakelen, de windtunnel. Ook bij het fietsen komt het naar mijn idee nog steeds neer op het geloof
in de hardheid van de koers en het verhaal van het oprechte kapot gaan van
een nieuw wielertalent. Daar is niets nostalgisch aan. En waar de renner het vandaan haalt? Laten we hopen dat de wielersport iets van de geschiedenis geleerd heeft, al vertoont de opmerkelijke reeks
overwinningen van het SKY Team aan het begin van dit seizoen angstvallig veel overeenkomsten met de dominantie van de US Postal ploeg met ene Lance van enkele jaren geleden ...
Wat er ook achterzit, ik verheug mij weer op de komende wielerklassiekers en jubileum editie van de Tour de France
als inspiratie voor mijn trainingen voor Tour for Life. En die rare romein zag
het toen al niet verkeerd: gewoon aan komen lopen, om je heen kijken en op je
fiets stappen: iets mooiers is er niet. Vandaar dat Team Over the Hill dit
citaat met trots op ons nagelnieuwe, uiteraard klassiek vormgegeven shirt zal gaan
voeren: Veni, Vidi, Bici!
No comments:
Post a Comment