In de analen van
de wielerhistorie kan er na afgelopen zondag weer met recht een klassieker
worden bijgeschreven.
Het rijden van La Primavera in de barre omstandigheden van deze laatste editie had niets
met het voorjaar te maken, maar wel met sportbeleving in zijn puurste vorm. De
journalistieke verslagen van Milaan – San Remo staan weer bol van de heerlijke wieler
clichés over kapotgaan op de Po vlakte, regen als ijsklontjes, sterven op de
Poggio en het snot (of voor deze editie beter sneeuw) voor de ogen zien. Maar
uit de gezichten van de totaal verkleumde renners sprak dit keer wel erg
duidelijk de waarheid die deze clichés toch met zich meedragen. Want het was
afzien, echt afzien.
Alle criticasters
die het wielrennen hebben afgeschreven naar aanleiding van de dopingschandalen
moeten na deze editie maar weer eens bij zichzelf te raden gaan en bepalen
welke andere sport zoveel beleving en authentiek lijden in zich heeft. Toegegeven,
wielerfans zijn enigszins bevooroordeeld. Maar dat komt mogelijk ook doordat diezelfde
wielerfan zo’n lijdensweg makkelijk zelf kan ervaren. Dat begint al wanneer je als middelbare scholier tijdens de
vorstperiode zo lang mogelijk zonder muts, sjaal maar met name zonder handschoenen
probeert door te fietsen (met als gevolg dat je de eerste drie lesuren geen pen
kan vasthouden). En dat kan eindigen met sterven op de Col de Madeleine tijdens
de Tour for Life.
Maar het hoeft aan het begin van het seizoen bij de eerste groepstraining van Team Over the Hill niet meteen zo
heftig. Het zou wel prettig zijn wanneer we komende zondag met een aarzelend
voorjaarszonnetje de weg op kunnen. De weersvoorspelling belooft helaas niet
veel goeds, er wordt nog steeds gerept van winterse omstandigheden. Dat biedt
ook weer voordelen, want dan kunnen we ons meten aan het lijden van de prof en
afzien, afzien voor gevorderden.
Laten we hopen
dat we daarbij niet terecht komen in dezelfde toestand als de editie van Milaan
– San Remo in 1910 toen er in vergelijkbare weersomstandigheden als afgelopen
zondag, maar dan zonder inkortingen en luxe teambussen, slechts vier renners over de meet kwamen. En de winnaar volgens
de overlevering een maand in het ziekenhuis lag met bevriezingsverschijnselen.
Na zondag weten we meer, de clichés voor het verslag liggen al klaar. Als we na afloop nog maar een pen kunnen vasthouden ....
No comments:
Post a Comment